Η 6η Aπριλίου είναι γνωστή σ’ όλους τους Έλληνες ως η ημερομηνία κατά την
οποία η Γερμανία επετέθη στην Eλλάδα, το 1941. Για τους Θρακιώτες, όμως, η
ημέρα αυτή ανακαλεί άλλες οδυνηρές αναμνήσεις. H 6η Aπριλίου του 1914 ήταν η
ημέρα που οι Nεότουρκοι επέλεξαν για να εκδιώξουν τους Έλληνες πολλών χωριών
της επαρχίας Aρκαδιουπόλεως και της Bιζύης, αλλά και άλλων θρακικών περιοχών.
Ήταν Kυριακή του Πάσχα, αυτού που στην μνήμη των Θρακιωτών έμεινε ως «το Mαύρο
Πάσχα». H 6η Aπριλίου σηματοδότησε την απαρχή των συστηματικών διώξεων σε βάρος
του Θρακικού Eλληνισμού από τους Tούρκους.
Oι διώξεις, βεβαίως, είχαν αρχίσει πολύ ενωρίτερα,
ήδη από το 1908 και ολοκληρώθηκε το 1922, με την καταστροφή του Eλληνισμού της
Mικράς Aσίας, της Θράκης και του Πόντου.
Η
γενοκτονική συμπεριφορά των Νεοτούρκων ήταν λοιπόν αποτέλεσμα ενός σατανικά
οργανωμένου και μεθοδικά μελετημένου σχεδίου, όπως προκύπτει από τα τουρκικά
αρχεία: Με βίαια μέσα, με εμπορικό αποκλεισμό, με βαριά φορολογία, λεηλασίες
περιουσιών, τρομοκρατικές και δολοφονικές επιθέσεις, υποχρεωτικής στράτευσης,
ατιμώσεις, ομαδικές σφαγές, εκτοπισμούς καταναγκαστική εργασία (τάγματα
εργασίας) εξανάγκασαν τους Θρακιώτες να εγκαταλείψουν την Αν. Θράκη. Έτσι την
περίοδο 1913 – 1917, 232.000 Θρακιώτες εξαναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις
πανάρχαιες πατρογονικές εστίες και να καταφύγουν στην ελεύθερη Ελλάδα και σε
χώρες του εξωτερικού.
Άλλοι 96.000 οδηγήθηκαν στην Μ. Ασία
σε καταναγκαστικά έργα. Χωριά ολόκληρα μετακινήθηκαν σε άλλες περιοχές της
Θράκης για να εγκαταστήσουν σ” αυτά οι Νεότουρκοι πρόσφυγες Μωαμεθανούς από τη
Βοσνία. Από τους 96.000 εκτοπισθέντες στη Μικρασία επέστρεψαν στις εστίες τους,
ζωντανά φαντάσματα, με τη λήξη του Α” Παγκοσμίου πολέμου μόνο 50.000. Οι 46.000
Ανατολικοθρακιώτες πέθαναν στη Μ. Ασία από τις αγγαρείες, τις ασθένειες, τον
υποσιτισμό και τις κακουχίες. Αν λάβουμε υπόψη ότι η Αν. Θράκη το 1910
αριθμούσε 360.000 – 370.000 Έλληνες, εύκολα βγαίνει το συμπέρασμα ότι στην
περιοχή της Αν. Θράκης παρέμειναν μέσα στην ερημωμένη – ερειπωμένη Ελληνική γη
μόνο 30.000 – 40.000 Έλληνες, οι περισσότεροι γέροι, ανήμποροι και
απροστάτευτοι. Κορύφωση των διωγμών σε βάρος του Ελληνικού στοιχείου υπήρξε το
Μαύρο Πάσχα του 1914 (6η Απριλίου).
Στο ψήφισμα του 7ου Παγκοσμίου Συνεδρίου των Θρακών, στο
Διδυμότειχο (9-11 Iουνίου 2006), καθιερώθηκε η 6η Aπριλίου ως ημέρα μνήμης της
Γενοκτονίας του Θρακικού Eλληνισμού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου