Blogger news

Το Αλεποχώρι στον νομό Έβρου, είναι ένα παλαιό και μικρό χωριό στα δυτικά του Διδυμοτείχου και εγγύτατα στα σύνορα με τη Βουλγαρία. Ελληνικό χωριό, παλαιόθεν.

Σάββατο, Μαΐου 10, 2014

Ασχολίες των κατοίκων του Αλεποχωρίου


   Οι κυρίες ασχολίες των κατοίκων από τα πολύ παλιά χρόνια ήταν η γεωργια και η κτηνοτροφία .
  Γεωργία :  Η περιοχή ήταν σιτοπαραγωγική . Το όργωμα γινόταν με τα βόδια και το αλέτρι . Ο γεωργός είχε στον ώμο.του το δισάκι με το σπόρο , έσπερνε και μετά σβάρνιζε με την ξύλινη σβάρνα . Ο θερισμός γινότα. Με το δρεπάνι και αφού γινόταν οι θυμωνιές ακολουθούσε το αλώνισμα με την '' ντουκάνα '' ( ξύλινο αντικείμενο με αιχμιρες πέτρες , αργότερα με την '' μπατόζα '' ( μηχανή που δούλευε με τη βοήθεια τρακτέρ ) και τέλος με τις θεριζοαλωνιστικές μηχανές . Στο χωριό υπήρχε νερόμυλος δίπλα στον Ερυθροπόταμο και εκεί οι κάτοικοι έκαναν το αλεύρι τους και τους γιαρμαδες ( τροφή για τα ζώα ) . Σήμερα η γεωργία έχει αλλάξει μορφή . Μετά τους δύο μεγάλους αναδασμούς που έγιναν , σύγχρονα μηχανήματα χρησιμοποιούνται για την καλλιέργια της γης και οι καλλιέργειες επίσης έχουν αλλάξει ( βαμβάκι , ήλιος , τεύτλα , καλαμπόκια , πατάτες ) .
  Κτηνοτροφία : Παλαιότερα υπήρχαν παρά πολλά ζώα στο χωριό . Σ'αυτό υπήρχαν και υπάρχουν μεγάλα και πλούσια βοσκοτόπια . Κάθε σπίτι είχε τις αγελάδες , τα βόδια , τα βουβάλια ,  τα πρόβατα , τα κατσίκια , τα γουρούνια ,  τις κότες . Σήμερα η κτηνοτροφία σχεδόν δεν υπάρχει . Αγελάδες έχουν μείνει ελάχιστες , το γαϊδουρι είναι είδος προς εξαφάνιση . Επίσης τα κοπάδια προβάτων και κατσικιών έμειναν ελάχιστα .
  Μεταξοσκώληκας :  Για αρκετά χρόνια , οι κάτοικοι ασχολούνταν με τους μεταξοσκώληκες . Μόλις όμως ξεριζώθηκαν οι μουριές , από την κοιλάδα του Ερυθροποτάμου , έπαψε η δραστηριότητα αυτή . Τα ''κουκουλια '' τα μεγάλωναν μέσα στα χαϊάτια των σπιτιών και τα πουλούσαν στους εμπόρους στο Διδυμότειχο και στο Σουφλί . Έτσι είχαν ένα έσοδο για τα οικονομικά του σπιτιού .
  Αμπέλι :  Το αμπέλι υπήρχε και υπάρχει μέχρι σήμερα . Οι αμπελώνες βρίσκονται στην ΒΑ πλευρά του χωριού , σε πλαγιά και ομορφαίνουν την περιοχή . Το Αλεποχώρι φημίζεται για το κρασί και το τσίπουρό του .
  Αργαλειος : Κυρία σχόλια των γυναικών ήταν ο αργαλειος ( βαμβάκι , μαλλί , ξιλλίγρισμα μαλλιού , λανάρισμα μαλλιού , γνέσιμο , ροδάνισμα , τλιγάδιασμα , βάψιμο , υφαντά ) . Ένα είδος υφαντων ήταν και η κουρελού και τα καραμιλωτά .
  Κυνήγι : Στο Αλεποχωρι υπάρχουν μεγάλοι κυνηγότοποι . Στα Βυζαντινά χρόνια ερχόταν αυτοκράτορες να κυνηγήσουν όταν επισκεπτόταν το Διδυμότειχο . Σήμερα υπάρχει αρκετό κυνήγι ( λαγοί , αλεπούδες , λύκοι , αγριογούρουνα , ζαρκάδια , αγριόπαπιες και άλλα ) και φημησμένοι κυνηγοί .
  Στο παλιό χωριό υπήρχε '' Αλμπαντό '' . Ήταν το μέρος όπου ο ''Αλμπάντης '' , καθάριζε τα πέλματα των ποδιών των μεγάλων ζώων ( βόδια , αγελάδες , άλογα )και τα καλύβωνε ( τα τοποθετούσε πέταλα ) .
  Υπήρχαν επίσης πολλοί '' Αραμπατζήδες '' που έκαναν '' κάρα '' . Το επίθετο Αραμπατζής είναι ακόμα το πιο συνηθισμένο στο Αλεποχώρι .
  Οι πρόσφυγες είχαν φέρει τις δικές τους τέχνες . Έκαναν ''κουπάνες '', '' σκαφίδια '', '' πινακωτές '' και διάφορα εργαλεία για το κάρο-αμάξι . Αργότερα εμφανίστηκαν οι σιδεράδες .


ΠΗΓΗ : Εργασία της Αρβανιτούδη Νικολέττας 1999

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου