Μεγάλη Τρίτη

Την Μεγάλη Τρίτη γινόμαστε κοινωνοί δύο παραβολών του Κυρίου. α) Των δέκα παρθένων (Ματθ. 25,1-13) που μας διδάσκει να είμαστε έτοιμοι και γεμάτοι από πίστη και φιλανθρωπία.
β) Των Ταλάντων (Ματθ. 25,14-30), που μας διδάσκει να είμαστε εργατικοί και πρέπει να καλλιεργούμε και να αυξήσουμε τα πνευματικά μας χαρίσματα.

Σύμφωνα με την πρώτη, δέκα παρθένες βγήκαν να υποδεχθούν τον Νυμφίο κάποιο βράδυ. Κρατούσαν και οι δέκα από ένα λυχνάρι, όμως μόνο οι πέντε από αυτές είχαν φροντίσει να πάρουν και επιπλέον λάδι, σε περίπτωση που τους χρειαστεί. Αυτές οι πέντε ήταν οι σώφρονες, οι γνωστικές δηλαδή. Ο Νυμφίος άργησε όμως να έρθει και οι δέκα παρθένες κοιμήθηκαν. Αργά την νύχτα, μια φωνή ακούστηκε να λέει: «Ιδού ο Νυμφίος έρχεται εν τω μέσω της νυκτός». Τότε αυτές ξύπνησαν και έτρεξαν για να προϋπαντήσουν τον Νυμφίο. Στα λυχνάρια όμως το λάδι είχε καεί. Οι πέντε γνωστικές παρθένες, έβαλαν το επιπλέον λάδι που είχαν προβλέψει να πάρουν μαζί τους και πήγαν να Τον συναντήσουν. Οι υπόλοιπες πέντε όμως, οι Μωρές, οι άμυαλες δηλαδή, έχασαν την ευκαιρία αφού τα λυχνάρια τους ήταν σβηστά. Έτσι είναι, είπε ο Ιησούς, και η Βασιλεία των Ουρανών. Όποιος φροντίσει από πριν για την ψυχή του θα εισέλθει στο Βασίλειο του Νυμφίου.

Η δεύτερη παραβολή λέει τα εξής: Κάποτε ένας άρχοντας θα πήγαινε ένα μακρινό ταξίδι. Πριν φύγει κάλεσε τους τρεις υπηρέτες του και τους έδωσε μερικά Τάλαντα, χρήματα δηλαδή. Στον πρώτο υπηρέτη έδωσε πέντε τάλαντα. Στον δεύτερο έδωσε δύο ενώ στον τρίτο έδωσε ένα τάλαντο. Όταν γύρισε από το ταξίδι, κάλεσε ξανά τους υπηρέτες του και ζήτησε να του πουν τι είχαν κάνει με τα χρήματα που τους είχε δώσει. Ο πρώτος μετά από σκληρή εργασία είχε καταφέρει να διπλασιάσει το αρχικό ποσόν, και επέστρεψε στον κύριο του δέκα τάλαντα. Το ίδιο είχε κάνει και ο δεύτερος και έτσι κατάφερε να επιστρέψει τέσσερα τάλαντα. Ο τρίτος όλο το διάστημα της απουσίας του κυρίου του, δεν εργάστηκε καθόλου. Και όχι μόνο αυτό αλλά ένιωθε και αδικημένος επειδή είχε πάρει μόνο ένα τάλαντο. Έτσι επιστρέφοντας αυτό το τάλαντο κατηγόρησε τον άρχοντα, για την αδικία που είχε υποστεί. Ο άρχοντας τότε πήρε αυτό το τάλαντο και το έδωσε στον πρώτο μαζί με τα άλλα δέκα. Με την παραβολή αυτή, ο Ιησούς δίδαξε ότι οι άνθρωποι πρέπει να καλλιεργούν τα χαρίσματα που τους δίνει ο Θεός, όχι μόνο για το δικό τους καλό αλλά και για το καλό του συνόλου.

http://www.star.gr/Pages/Ellada_Kosmos.aspx?art=39792&artTitle=ti_giortazoume_tin_megali_triti

Μεγάλη Δευτέρα

Από τη σημερινή μέρα ξεκινούν τα άγια Πάθη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Τύπος του Κυρίου μας Ιησού είναι ο πάγκαλος Ιωσήφ που σήμερα επιτελούμε την ανάμνησή του.

Ήταν ο μικρότερος γιός του Πατριάρχη Ιακώβ και ο πιο αγαπητός. Όμως φθονήθηκε από τα αδέλφια του και αρχικά τον έρριξαν σ' ένα βαθύ λάκκο και εξαπάτησαν το πατέρα τους χρησιμοποιώντας ένα ματωμένο ρούχο ότι δήθεν τον κατασπάραξε κάποιο θηρίο. Στη συνέχεια τον πούλησαν για τριάντα αργύρια σε εμπόρους, οι οποίοι τον ξαναπούλησαν στον αρχιμάργειρα του βασιλιά της Αιγύπτου, τον Πετεφρή. Ο Ιωσήφ ήταν πανέμορφος και τον ερωτεύθηκε η γυναίκα του Πετεφρή, που θέλησε να τον παρασύρει σε ανήθικη πράξη βιαίως. Μόλις εκείνη έπιασε τον Ιωσήφ, εκείνος άφησε στα χέρια της το χιτώνα του και έφυγε. Εκείνη από το θυμό της τον συκοφάντησε στο σύζυγό της, ότι δήθεν αυτός επιτέθηκε εναντίον της με ανήθικους σκοπούς. Ο Πετεφρής την πίστευσε και φυλάκισε τον Ιωσήφ.

Κάποτε όμως ο Φαραώ, ο βασιλιάς της Αιγύπτου, είδε ένα παράξενο όνειρο και ζήτησε έναν εξηγητή. Με το φωτισμό του Θεού, μόνο ο Ιωσήφ μπόρεσε να το εξηγήσει. Ότι θα έλθουν στη χώρα του επτά χρόνια ευφορίας και επτά ακαρπίας και πείνας. Ενθουσιάσθηκε ο Φαραώ από τη σοφία του και τον έκανε γενικό άρχοντα, σαν πρωθυπουργό. Ο Ιωσήφ διαχειρίσθηκε άριστα την εξουσία και φρόντισε στα δύσκολα χρόνια της πείνας όλο το λαό. Με αφορμή τη διανομή του σιταριού, φανερώθηκαν τ' αδέλφια του που τον είχαν φθονήσει. Εκείνος δεν τους κράτησε κακία, αντίθετα τα προσκάλεσε μόνιμα στην Αίγυπτο μαζί με τους γονείς.

Αυτός λοιπόν αποτελεί προεικόνηση του Χριστού, διότι και Αυτός, αγαπητός γιός του Πατέρα, φθονήθηκε από τους ομοφύλους Του Ιουδαίους, πουλήθηκε από το μαθητή Του για τριάντα αργύρια και κλείσθηκε στο σκοτεινό λάκκο, τον τάφο.

Επίσης, σήμερα μνημονεύουμε και τη άκαρπο συκή, την οποία καταράσθηκε ο Κύριος και ξεράθηκε αμέσως. Συμβολίζει τόσο τη Συναγωγή των Εβραίων, η οποία δεν είχε πνευματικούς καρπούς, όσο και κάθε άνθρωπο που στερείται πνευματικών καρπών, αρετών. Έδειξε ο Κύριος τη δύναμή Του στο άψυχο δένδρο και ποτέ πάνω σε άνθρωπο, για να δείξει ότι δεν έχει μόνο δύναμη να ευεργετεί, αλλά και να τιμωρεί.

http://www.saint.gr/270/saint.aspx

ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ

ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ

Καλημέρα σε όλους .

Η υποδοχή του Χριστού στα Ιεροσόλυμα

Πλησίαζε το ιουδαϊκόΠάσχα. Ο Ιησούς με τους μαθητές του πήγαιναν στα Ιεροσόλυμα για τη γιορτή. Κόντευαν να φτάσουν, όταν ο Ιησούς είπε σε δύο μαθητές του: «Πηγαίνετε στο απέναντι χωριό και μόλις μπείτε σ’ αυτό θα βρείτε έναπουλάρι δεμένο, στο οποίο κανείς άνθρωπος δεν έχει καθίσει. Λύστε το και φέρτε το». Οι μαθητές έκαναν ό,τι τους είπε ο Ιησούς. Όταν έφεραν το πουλάρι, ο Κύριος κάθισε πάνω σ’ αυτό και ξεκίνησαν για τα Ιεροσόλυμα.

Ευλογημένος
ο ερχόμενος

Η πόλη ήταν γεμάτη κόσμο που είχε έρθει για τη γιορτή. Όταν άκουσαν ότι ο Ιησούς έρχεται στα Ιεροσόλυμα, βγήκαν να τον προΰπαντήσουν φωνάζοντας: «Ευλογημένος να είναι αυτός που έρχεται σταλμένος από τον Κύριο! Δόξα στον ύψιστο Θεό!». Κι έστρωναν το δρόμο με τα πανωφόρια τους και με βάγια που είχαν κόψει από τα δέντρα.

Την ανάμνηση του σπουδαίου αυτού γεγονότος γιορτάζει η Εκκλησία μας την Κυριακή πριν από το Πάσχα, την Κυριακή των Βαΐων. Tην ημέρα αυτή, παρ’ όλο που είναι περίοδος νηστείας, συνηθίζεται να τρώμε ψάρι.

Η απλότητα
των παιδιών

Την επόμενη μέρα ο Κύριος πήγε στο Ναό του Σολομώντα. Εκεί οι αρχιερείς και οι γραμματείς άκουσαν τα παιδιά να δοξάζουν το Θεό για τα θαύματα που πραγματοποιούσε ο Ιησούς. Τότε ρώτησαν τον Κύριο: «Ακούς τι λένε;» Κι ο Ιησούς τους απάντησε: «Ναι! Δε διαβάσατε ποτέ στους ψαλμούς του Δαβίδ πως ο Θεός θα φωτίσει βρέφη και νήπια, ώστε να τον δοξάσουν με ύμνους;».Η φράση αυτή του Χριστού αναφερόταν στην αθωότητα και στην καθαρότητα της ψυχής των μικρών παιδιών για την οποία, όπως ξέρουμε, είχε μιλήσει πάλι ο Ιησούς. Με αυτή την απλότητα και την αγνότητα τα παιδιά αναγνώριζαν τον Ιησού ως Σωτήρα και πανηγύριζαν τον ερχομό του.

ΠΗΓΗ  http://ebooks.edu.gr/modules/ebook/show.php/DSA105/102/833,3086/

Λάζαρος

Παρασκευή απόγευμα πριν το Σάββατο του Λαζάρου στο Αλεποχώρι  τα παιδιά γυρίζανε όλο το χωριό και τραγουδούσαν το τραγούδι του Λαζάρου και μαζευανε αυγά .

Καλησπέρα σας καλή βραδυά σας

σ'ηβρει Λάζαρης μη δε κοιμάστε

τώρα Λάζαρης τώρα κι αυγιστης

τώρα λαλήσει πουλί κι αηδόνι .

Τούτοις τοις αυλές στ' αυτά τα σπίτια

νεχ τουν άγουρου θέλει κι κόρη

κι απ'τουν έφηρναν κι απ'την πόλη

τα μανίκια του λουλουγαράκι

κι πουδίτσεις στου μαργαριτάρι .

Ν'αρχοντσι μη την αρχόντισσα

κάθι σκάλα πιρούσκαλα

κάθε δύο και τη ρωτάει :

''δεν ήσαν κόρη μ' ρουδιανά

δεν ήσαν κόρη μ' άσπρη ; ''

Π'άρχωντα σπίτια βγαίνουμε

σι αρχοντικά θα πάμε

νερ φυγγαρι μου νερ λαμπρό

λαμπρό κι Λάμπρος γυρισμένος

νερ παλιός πλουκός

νερ δε σ'έπιτη κινούργιος

δεν παχτιέται κινούργιους

δεν παχτιέτε .

Σηκου παπά μ' αφεντι μου

πεντη φουρές αφέντη

αφέντη μου στη ντάμπλα σου

χρυσή καντηλα φέγγει

να βάλεις λάδι κι τυρί

να φέγγει τη φαμελιά σου

να βάλεις περισσότερο

να φέγγει τη γειτονιά σου .